احکام مالیاتی آیین نامه اجرایی بند (ت) ماده (11) قانون جهش تولید دانش بنیان

احکام مالیاتی آیین نامه اجرایی بند (ت) ماده (11) قانون جهش تولید دانش بنیان

تاریخ : 23/08/1401

شماره : 152755/ت60384هـ

پیوست : دانلود پیوست

تصویب نامه هیات وزیران

بسمه تعالی

«با صلوات بر محمد و آل محمد»

 

وزارت امور اقتصادی و دارایی- وزارت علوم،تحقیقات و فناوری

وزارت صنعت، معدن و تجارت- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی

معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش بنیان رئیس جمهور

هیئت وزیران در جلسه 1401/07/24 به پیشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارایی (با همکاری معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش بنیان رئیس جمهور، وزارتخانه های علوم، تحقیقات و فناوری، صنعت، معدن و تجارت و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی) و به استناد بند (ت) ماده (11) قانون جهش تولید دانش بنیان – مصوب 1401- آیین نامه اجرایی بند یاد شده را به شرح زیر تصویب کرد:

احکام مالیاتی آیین نامه اجرایی بند (ت) ماده (11) قانون جهش تولید دانش بنیان

ماده 1– در این آیین نامه، اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می روند:

1. قانون: قانون جهش تولید دانش بنیان – مصوب 1401-.
2. شورا: شورای راهبری فناوری ها و تولیدات دانش بنیان موضوع ماده (2) اصلاحی قانون حمایت از شرکتها و موسسات دانش بنیان و تجاری سازی نوآوری ها و اختراعات – مصوب 1401-.
3. سازمان: سازمان امور مالیاتی کشور.
4. شرکت های سرمایه گذار: شرکت های پذیرفته شده در بورس تهران یا بازار اول و یا دوم فرابورس ایران و شرکت های دارای سرمایه ثبتی به میزان حداقل یک سی ام آخرین سرمایه صندوق نوآوری و شکوفایی موضوع ماده (5) قانون حمایت از شرکتها و موسسات دانش بنیان و تجاری سازی نوآوری ها و اختراعات در سال انجام سرمایه گذاری.
5. شرکت ها و موسسات سرمایه پذیر مستقیم: شرکت ها و موسسات دانش بنیان موضوع قانون حمایت از شرکت ها و موسسات دانش بنیان و تجاری سازی نوآوری ها و اختراعات و شرکت ها و موسسات فناور مستقر در پارک های علم و فناوری دارای مجوز از وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی موضوع جزء (1) بند (ت) ماده (11) قانون.
6. سرمایه گذاری مستقیم: تامین مالی در قالب افزایش سرمایه ثبت و پرداخت شده از محل آورده نقدی در شرکت ها و موسسات سرمایه پذیر مستقیم.
7. صندوق ها و نهادهای سرمایه پذیر غیر مستقیم: صندوق ها و نهادهای موضوع جزء (2) بند (ت) ماده (11) قانون که حوزه فعالیت آنها در امیدنامه یا اساسنامه و منابع آنها به صورت اختصاصی مرتبط با تامین مالی فناوری، نوآوری و فعالیت های دانش بنیان باشد و به تایید شورا برسد.
8. سرمایه گذاری غیر مستقیم: تامین مالی از محل آورده نقدی بابت تاسیس یا افزایش سرمایه صندوق ها و نهادهای سرمایه پذیر غیر مستقیم.
9. مصادیق سرمایه گذاری: موضوعات سرمایه گذاری مشمول حمایت های آیین نامه در زمینه تکمیل رنجیره ارزش ،توسعه محصولات جدید، افزایش مقیاس و تولید انبوه  در حوزه های فناورانه و دانش بنیان و یا اولویت های ملی به انضمام سر فصل های هزینه ای قابل قبول که با رعایت مفاد ماده (2) این آیین نامه توسط شورا به صورت سالانه تدوین و اعلام می شود و به مدت سه سال از زمان اعلام اعتبار دارد.
10. طرح سرمایه گذاری:طرح افزایش سرمایه شرکت ها و موسسات سرمایه پذیر مستقیم یا طرح افزایش سرمایه یا تاسیس صندوق ها و نهادهای سرمایه پذیر غیر مستقیم شامل موضوع، اهداف، مشخصات سرمایه پذیر/ موسسین (حسب مورد)، برنامه زمان بندی، دوره سرمایه گذاری و پیش بینی خروج و میزان و سر فصل های هزینه کرد مالی که اصول کلی آن توسط دبیرخانه شورا تعیین شده و باید در چهارچوب مصادیق سرمایه گذاری اعلامی شورا از طرف شرکت های سرمایه گذار ارایه شده و قبل از انجام سرمایه گذاری به تایید دبیرخانه شورا برسد.

ماده 4– حداکثر سی درصد (%30) سرمایه گذاری مستقیم شرکت های سرمایه گذار در شرکت ها و موسسات سرمایه پذیر مستقیم و معادل سرمایه گذاری غیرمستقیم شرکت های سرمایه گذار در صندوق ها و نهادهای سرمایه پذیر غیر مستقیم، در صورت سرمایه گذاری صندوق ها و نهادهای مذکور در مصادیق سرمایه گذاری، در اولین سال مالی پس از تادیه کامل سرمایه نقدی و هزینه کرد کامل در طرح سرمایه گذاری، بر اساس اسناد و دفاتر قانونی حسابرسی شده شرکت ها و موسسات سرمایه پذیر مستقیم و یا صندوق ها و نهادهای سرمایه پذیر غیر مستقیم، حسب مورد پس از اخذ تاییدیه دبیرخانه شورا به عنوان اعتبار مالیاتی با قابلیت انتقال به سنوات آتی به شرکت های سرمایه گذار اعطا می شود و معادل آن از مالیات قطعی عملکرد موضوع ماده (105) قانون مالیات های مستقیم مربوط به سال تایید سرمایه گذاری یا سال های بعد کسر می شود.

تبصره 1– تعیین درصد اعطای اعتبار مالیاتی سرمایه گذاری مستقیم تا سقف سی درصد (%30) بر اساس ضوابط مصوب شورا و با تایید دبیرخانه انجام می شود.

تبصره 2– در صورت برخورداری شرکت های سرمایه گذار از اعتبار مالیاتی مربوط به سرمایه گذاری غیر مستقیم (موضوع جزء (2) بند (ت) ماده (11) قانون)، صندوق ها و نهادهای سرمایه پذیر غیرمستقیم زیر مجموعه آنها امکان برخورداری از اعتبار مالیاتی مربوط به سرمایه گذاری مستقیم (موضوع جزء (1) بند (ت) ماده (11) قانون) را به صورت همزمان برای یک طرح سرمایه گذاری ندارند.

تبصره 3– در صورتی که سرمایه گذاری شرکت های سرمایه گذار در شرکت ها و موسسات سرمایه پذیر مستقیم و همچنین در صندوق ها و نهادهای سرمایه پذیر غیرمستقیم، قبل از اتمام دوره سرمایه گذاری (مطابق طرح سرمایه گذاری تایید شده توسط مرجع ذی ربط)، کاهش یابد یا به فروش برسد یا به اشخاص ثالث واگذار شود، چنانچه سرمایه گذاری صورت پذیرفته مشمول اعتبار مالیاتی موضوع این آیین نامه شده باشد، سازمان مکلف است مالیات مربوط به اعتبار مالیاتی اعطا شده و همچنین جرایم قانونی متعلق را وفق مقررات مطالبه نماید.

تبصره 4– سازمان مکلف است به میزان اعتبار مالیاتی اعطا شده بابت سرمایه گذاری در صندوق ها و نهادهای سرمایه پذیر غیر مستقیم، پس از اتمام دوره سرمایه گذاری (مطابق طرح سرمایه گذاری تایید شده توسط مرجع ذی ربط)، وفق مقررات از شرکت های سرمایه گذار مطالبه نماید. مگر آنکه شرکت های سرمایه گذار معادل اعتبار مالیاتی مذکور را حداکثر ظرف یک سال پس از اتمام دوره با رعایت سایر شرایط این آیین نامه مجددا سرمایه گذاری نمایند.[1]

ماده 6– محاسبه و تایید میزان سرمایه تادیه شده و هزینه کرد انجام شده در سرفصل های پیش بینی شده در طرح سرمایه گذاری و محاسبه اعتبار مالیاتی بر اساس ضوابط ماده (2) این آیین نامه در چهارچوب مصوبات شورا به عهده دبیرخانه شورا است. دبیرخانه شورا موظف است مجموع هزینه مورد تایید را حداکثر چهار ماه پس از پایان سال مالی به سازمان اعلام کند.

ماده 7– سازمان موظف است با بررسی اسناد هزینه ای معتبر نسبت به راستی آزمایی هزینه کرد اعلامی از دبیرخانه شورا اقدام کرده و میزان اعتبار تایید شده را از سر جمع مالیات عملکرد شرکت های سرمایه گذار در آن سال مالی یا سنوات آتی، با رعایت کلیه مقررات از جمله مقررات این آیین نامه کسر نماید.

تبصره 1– در صورتی که با اعلام دبیرخانه  شورا به سازمان مشخص شود سرمایه گذار در میزان هزینه ها و مخارج سرمایه گذاری و تطبیق آن با طرح سرمایه گذاری مرتکب اظهار خلاف واقع شده است، سرمایه گذار از حمایت های مالیاتی موضوع این آیین نامه محروم شده و در این صورت سازمان مکلف است نسبت به مطالبه اعتبار مالیاتی اعطا شده و جرایم قانونی متعلقه از شرکت های سرمایه گذار اقدام نماید.

تبصره 2– در مواردی که سازمان در حسابرسی پرونده مالیاتی اشخاص مزبور با مصادیق موضوع تبصره (1) این ماده مواجه شود، باید موضوع را به دبیرخانه شورا اعلام نماید و دبیرخانه مکلف است ضمن بررسی موضوع، نتیجه را به همراه اظهار نظر صریح در خصوص رعایت یا عدم رعایت گزارش طرح تاسیس یا افزایش سرمایه توسط سرمایه پذیر به سازمان اعلام نماید. در صورت عدم اظهار نظر دبیرخانه شورا ظرف مهلت دو ماه به منزله تایید اعلام سازمان بوده و سازمان حسب اسناد مکلف است نسبت به مطالبه اعتبار مالیاتی اعطا شده و جرایم قانونی متعلقه از شرکت های سرمایه گذار اقدام نماید.

تبصره 3– سازمان موظف است نسبت به درج جدول/ جداول ویژه اظهار سرمایه گذاری بند (ت) ماده (11) قانون در اظهارنامه مالیاتی سال 1401 به بعد اقدام نماید.

تبصره 4– صورت های مالی شرکت ها و موسسات و نهادهای سرمایه پذیر، باید دارای گزارش حسابرسی مقبول توسط حسابرس مورد تایید سازمان بورس و اوراق بهادار باشند.

ماده 8– اعتبار مالیاتی موضوع این آیین نامه، صرفا برای سرمایه گذاری های انجام شده که با رعایت مفاد این آیین نامه و پس از لازم الاجرا شدن قانون به تایید دبیرخانه شورا می رسند، پذیرفته می شود.

ماده 9 – اعتبار مالیاتی موضوع این آیین نامه مشمول جایزه خوش حسابی موضوع ماده (190) و خسارت و استرداد موضوع ماده (242) قانون مالیات های مستقیم و قابل کسر از بدهی سنوات گذشته قبل از سال انجام سرمایه گذاری و سایر منابع مالیاتی نیست.

ماده 10– هزینه های شرکت ها بابت سرمایه گذاری مستقیم/ غیر مستقیم، مرتبط با سرمایه گذاری هایی که در اجرای این آیین نامه انجام شده است و به عنوان اعتبار مالیاتی از مالیات قطعی شده سال انجام هزینه مذکور یا سال های بعد کسر می شوند، به عنوان هزینه قابل قبول مالیاتی سرمایه گذار پذیرفته نمی شود.

ماده 11– برخورداری از امتیازات این آیین نامه منوط به رعایت سایر قوانین و مقررات مربوط از جمله ارایه اظهارنامه مالیاتی، دفاتر و یا اسناد و مدارک موضوع ماده (95) قانون مالیات های مستقیم در موعد مقرر و به ترتیب اعلامی از سوی سازمان است[2].

ماده 12– زیان کاهش ارزش سرمایه گذاری مورد حمایت این آیین نامه به عنوان هزینه قابل قبول مالیاتی موضوع مواد (147) و (148) قانون مالیات های مستقیم تلقی نمی شود. [3] و [4]

نظارت بر حسن اجرای این آیین نامه بر عهده شورا خواهد بود و شورا موظف است گزارش عملکرد سالانه آن را به هیات وزیران ارائه نماید.

 

محمد مخبر

معاون اول رئیس جمهور