* شکات مدعی هستند مقرره موضوع شکایت بر خلاف قوانین و مقررات ناظر بر موضوع است; زیرا اولا انحصار ارسال فهرست حقوق بگیران از طریق سامانه حقوق و دستمزد سازمان امور مالیاتی بر خلاف حکم مندرج در ماده 178 ق.م.م می باشد و نیز ممکن است در برخی موارد، مودیان دسترسی به اینترنت جهت ارسال فهرست حقوق نداشته باشند. ثانیا تبصره 1 ماده 219 ق.م.م در خصوص تکلیف سازمان امور مالیاتی مبنی بر ایجاد زیرساخت های مکانیزه وصول مالیات می باشد و نمی‌توان با استناد به آن اشخاص حقیقی و حقوقی را از حقوق مقرر قانونی خود برای ارسال فهرست حقوق بگیران به صورت غیرمکانیزه و پستی محروم کرد.

* به موجب دادنامه دیوان،

با عنایت به اینکه الزام به ارسال فهرست حقوق بگیران منحصرا از طریق بسترهای الکترونیکی و مشمول جریمه نمودن پرداخت کنندگان حقوق در صورت ارسال فهرست مذکور به صورت سنتی و فیزیکی، فاقد مبنای قانونی است و هیات عمومی دیوان عدالت اداری نیز در موارد متعدد منحصر نمودن طریق انجام تکالیف قانونی مندرج در مالیات های مستقیم به روشهای مکانیزه را موجب ایجاد تکالیفی فراتر از حکم قانونگذار تشخیص داده و آن‌ مقررات را ابطال کرده است. بنابراین بخشنامه فوق، از تاریخ صدور ابطال می‌گردد.